Hoe leg je je kind uit wat onweer is en wanneer onweer echt gevaarlijk is? En hoe zorg je ervoor dat je kinderen minder bang zijn voor dit natuurverschijnsel? Als je je angst kunt verminderen kan onweer zelfs iets moois worden.
Kinderen en onweer
Geen wetenschapper
Bijna elke keer dat het ging onweren zat ik met een van angst vervuld kind in huis. Een kind dat 's avonds of 's nachts zat te huilen in zijn bed en er niet uit durfde, bang als hij was om onderweg de donder tegen te komen. En elke keer weer probeer je je kind te troosten en uit te leggen hoe onweer ontstaat. Je doet je best maar hebt geen wetenschappelijke opleiding of achtergrond en sowieso is dat niet de beste manier om je jeugdige spruit te benaderen.
Je verzint dus dingen die niet al te ver van de waarheid af liggen, want liegen mag ook niet, maar je wilt het wel kunnen vertellen op een manier die voor de kleine te begrijpen is. Je wilt die angst wegnemen of in ieder geval verminderen. Natuurlijk kun je je toevlucht nemen tot het vertellen van alle verhalen die je vroeger zelf van je ouders hebt gehoord en die je zelf ook geholpen hebben toen je die leeftijd had. Die verhalen zijn vaak nog het beste ook, om de simpele reden dat er in onze jeugd nog geen internet was en de mensen in die tijd hun wijsheid gewoon uit het alledaagse leven haalden.
Simpele uitleg
Wat de meest ouders doen is het geven van de meest simpele uitleg die er is en ik denk dat bijna elk kind dat verhaal wel gehoord zal hebben:
"De wolken hebben ruzie en daarbij botsen ze steeds tegen elkaar aan, maar dat is niks om bang voor te zijn hoor want ze komen echt niet naar beneden."
Mijn ouders deden nog iets anders met mij als het onweerde en het buiten dusdanig rumoerig was dat ik er niet van kon slapen. Gebruik makend van het feit dat licht en geluid nu eenmaal niet dezelfde snelheid hebben gingen we er een spelletje van maken. Mijn moeder wist te vertellen dat elke seconde die er tussen de flits en de donder zat een afstand van 300 meter betekende: Het geluid reist met 300 meter per seconde, het licht legt in dezelfde tijd 300.000 meter af. Een goede manier om te berekenen hoe dichtbij de bui nu echt was. 10 Seconden betekende 3000 meter; een héél eind weg dus! Dit spelletje had 3 voordelen:
je werd er rustig en geconcentreerd van, want als je de flits zag moest je gaan tellen;
je leerde heel snel rekenen want je wilde je broers en zussen voor zijn met het antwoord;
de angst voor het onbekende werd minder omdat het "grijpbaar" gemaakt werd door deze bezigheid.
Een vierde voordeel, niet voor mijn ouders maar wel voor mij, was dat ik lekker op mocht blijven tot het onweer (bijna) voorbij was.
In latere jaren ben ik dit spelletje altijd blijven spelen en hierdoor ben ik onweer zelfs mooi gaan vinden. Zeker 's avonds en 's nachts vind ik het geweldig om binnen voor het raam te staan en te kijken naar de lichtflitsen, de ene is nog mooier dan de andere. Ik ga echter nog steeds niet naar buiten als het onweert en als ik in de auto zit als het begint dan blijf ik daar zitten.
Gevaar niet vergeten
Als je het verschijnsel onweer gaat proberen te verklaren mag je nooit uit het oog verliezen dat het onder de noemer "Natuurgeweld" valt en dat dit niet voor niets zo is. De bliksem is écht gevaarlijk en daar moet je als het mogelijk is dus ook uit de buurt blijven of jezelf tegen beschermen, maar je kind zal vaak aangeven dat dát niet is waar hij bang voor is.
De donder! Die is pas eng!! In de ogen (oren) van het kind wel! En leg dan maar eens uit dat dat gerommel niemand pijn kan doen.
Om dit deel van het verhaal duidelijk te maken kun je tegenwoordig eigenlijk niet meer om internet heen, op kanalen zoals Youtube zijn voorbeelden genoeg te vinden, maar ook voor uitleg over hoe onweer ontstaat en wát bliksem en donder nu precies zijn. Die uitleg is zelfs op School-TV te vinden in een afdeling van Huisje, boompje, beestje; Wikikids heeft er een pagina over en Kinderpleinen heeft er een speelse site over.
Je kind hoeft geen trauma over te houden aan die vervelende onweersbuien die onze zomeravonden en nachten soms verstoren, door er op een goede manier mee om te gaan leert het kind het gevaar kennen maar ook oplossingen bedenken om zelf niet in gevaarlijke situaties terecht te komen. Angst blijft een slechte raadgever!
De angst voor onweer is een terecht maar door er speels mee om te gaan kun je een hoop verdriet bij je kind voorkomen, maak het (be)grijpbaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten